Massugo-blanco
Cistus albidus
Cistaceae
Àutri noum : Massugo-blanquinouso, Badafo, Estènde-pedas, Escuro, Bos-de-roso.
Noms en français : Ciste blanchâtre, Ciste cotonneux.
Descripcioun :La massugo-blanco es un aubret bèn couneigu de nòsti garrigo. Li fueio soun bourrihudo, coutounouso, alor que li flour soun roso.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço tradiciounalo pèr la massugo-blanco. Li darriéris estùdi mostron d'efèt antimicoubaterian (contro la tuberculoso).
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cistus
Famiho : Cistaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cistus albidus L., 1753
Agufié(-di-pichòti-flour)
Rosa micrantha
Rosaceae
Àutri noum : Agoulencié, Agrufié, Agoulancié, Grato-quiéu, Tapo-cuou.
Noms en français : Églantier à petites fleurs, Rosier à petites fleurs.
Descripcioun :Aquest agufié (o agoulencié) se rescontre souvènt en ribo de fourèst, dins li relarg ensouleia de basso e mejano mountagno. Se recounèis à si flour roso pulèu pichoto e claro au cèntre, si fueio e si pecou de flour glandoulous e à soun óurifice calicinau (fotò) pichot (1/4 dóu Ø -0,8 à 1,2 mm).
Usanço :Tóuti lis agufié fan de fru (grato-cuou, agoulènço...), riche en vitamino C e anti-enflamatiéu, que soun bon à manja, majamen en counfituro.
Port : Aubret
Taio : 1 à 3 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rosa
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Colo
- Basso mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Rosa micrantha Borrer ex Sm., 1812